21 marca – Światowy Dzień Poezji

21 marca

Światowy Dzień Poezji

 

 

21 marca, pierwszego dnia wiosny, od 1999 roku obchodzimy Światowy Dzień Poezji.

 

„Cóż jest poezja?” – napisano na ten temat wiele esejów i rozpraw …

Wciąż toczą się dysputy o powinnościach poety …

Wiemy na pewno, że „Każdy wiersz jest unikalny, ale każdy odzwierciedla uniwersalne ludzkie doświadczenia, kreatywność przekraczającą ludzkie granice, w stałej afirmacji ludzkości jako jednej rodziny”.

Życzymy Wam, byście obcowali z Poezją jak najczęściej!

Już jutro, we wtorek będziecie mieli okazję posłuchać wierszy wybitnego poety – Adama Zagajewskiego.

Czekamy 22 marca przed pokojem nauczycielskim na długiej przerwie.

 

Dzisiaj niech nam towarzyszy ważny i wciąż aktualny wiersz, który w kontekście dramatu Ukrainy nabiera szczególnego znaczenia!

 

 NIE REZYGNUJ Z POEZJI

  Polonistki

Adam Zagajewski

Uchodźcy

Zgarbieni pod ciężarem, który niekiedy

jest widoczny, a niekiedy nie,

brną w błocie albo w piasku pustyni,

pochyleni, głodni,

 

małomówni mężczyźni w grubych kaftanach,

ubrani na wszystkie cztery pory roku,

stare kobiety o pomiętych twarzach,

niosące coś, co jest niemowlęciem, lampą

– pamiątkową – albo ostatnim bochenkiem chleba.

 

To może być Bośnia, dzisiaj,

Polska we wrześniu 39, Francja –

osiem miesięcy później, Turyngia 45,

Somalia lub Afganistan, Egipt.

 

Zawsze jest wóz, albo przynajmniej wózek,

wypełniony skarbami (pierzyna, srebrny kubek

i szybko ulatniający się zapach domu),

samochód bez benzyny, porzucony w rowie,

koń (będzie zdradzony), śnieg, dużo śniegu,

za dużo śniegu, za dużo słońca, za dużo deszczu,

 

i to charakterystyczne pochylenie,

jakby w stronę innej, lepszej planety,

mającej mniej ambitnych generałów,

mniej armat, mniej śniegu, mniej wiatru,

mniej Historii (niestety, takiej planety

nie ma, jest tylko pochylenie).

 

Powłócząc nogami,

idą powoli, bardzo powoli

do kraju nigdzie,

do miasta nikt

nad rzeką nigdy.

 

Z tomu Ziemia ognista (1994)